پژوهشگران دانشگاه دوک در مطالعه اخیر خود نشان دادند که ارتباط میان روده و مغز میتواند به شکلگیری احساس جدیدی منجر شود. با اینکه پژوهشهای جدید، ارتباط شگفتانگیز میان روده و مغز را به سرعت کشف میکنند، اما اطلاعات کمی در مورد ارتباط میان این دو اندام بدن وجود دارد. این بررسی مدار مستقیمی را میان روده و مغز نشان میدهد که امکان ارتباط سریع حسی میان روده و مغز و ارسال کارآمد سیگنالها را فراهم میکند.
این پژوهش، با یک کشف بزرگ در سال ۲۰۱۵ آغاز شد. این کشف نشان داد سلولهای "انترواندوکرین"(انترواندوکرین) که در روده قرار دارند، نخستین گیرنده حسی هستند که با مغز ارتباط برقرار میکنند. این سلولها، پایانههای عصبی را در بر دارند که میتوانند مستقیما با عصبهای واگ و در نهایت مغز ارتباط برقرار کنند.
این پژوهش جدید، ابتدا ارتباط مستقیم و تقریبا سریع میان روده و مغز را مشخص کرد. سپس، یک موش مبتلا به ویروس رابیس، مورد بررسی قرار گرفت. هنگامی که روده، مغز را از وجود ویروس آگاه کرد، ردیابی سیگنال ارتباطی، واکنش فوری در عصب واگ را نشان داد و مشخص شد که یک سیگنال میتواند در کمتر از ۱۰۰ میلی ثانیه، از روده به ساقه مغز برسد.
پژوهشگران برای درک این مدار عصبی، سلولهای انترواندوکرین را به همراه نورونهای عصب واگ، در ظروف آزمایشگاهی پرورش دادند. این دو عنصر، نه تنها به سرعت ارتباط را مشخص کردند، بلکه نشان دادند گلوتامات که یک پیامرسان عصبی پایهای است، میزان انتقال را تنظیم میکند. این آزمایش، مشخص کرد که سلولهای انترواندوکرین، با به کار انداختن هورمونها، سیگنال را به مغز نمیرسانند، بلکه میتوانند به طور مستقیم با سیناپسهای عصبی در ارتباط باشند.